Interview met dé Vlaamse Malagueño Dirk De Witte van Cafe Calle Bruselas en Hostal Bruselas
Dirk De Witte interview
Interview met Dirk De Witte van Cafe Calle Bruselas en Hostal Pension Bruselas in onze reeks interviews met Belgische en Nederlandse Malagueños.
Dirk De Witte, wie kent nog deze wereldbefaamde kapper uit Sinaai?
In de jaren tachtig en negentig in Vlaanderen had hij een kappersimperium opgebouwd en een succesvolle academie waar hij personeel opleidde. In 1994 verkocht hij zijn 35 kapsalons in België. Na heel wat horeca zaken te hebben geopend aan de Costa del Sol opende Dirk een bruine kroeg Calle Bruselas op de Plaza de la Merced in stad Málaga.
Paar jaar geleden heeft hij het populaire café verkocht en opende samen met zijn dochter “Hostal Pension Bruselas” in het hartje van de kunstenaarswijk Lagunillas.
Het is een hele eer voor Malaga4you om Dirk persoonlijk te ontmoeten en naar zijn boeiend verhaal te luisteren en zijn leven gedurende 25 jaar in stad Málaga:
1. Hoe ben je terecht gekomen in Málaga ?
Als 17-jarige werkte ik mee in de kapperszaak en café van mijn vader in Sinaai. Zo is het eigenlijk allemaal gestart. Uiteindelijk na jaren had ik de kapperszaak verder uitgebouwd met een 18-koppig team personeel. Klanten kwamen van ver naar onze kapsalon in Sinaai. Het ging allemaal heel snel. Ik ben meermaals Belgisch en Europees kampioen geweest in diverse wedstrijden.
Kapsalon en academie
Daarnaast had ik nog een grote De Witte -haaracademie in Sint-Niklaas waar er personeel werd opgeleid. Grote groepen kwamen afgezakt uit Europa naar deze academie voor een 3-daagse workshop inclusief verblijf en catering.
Bassist en mottorrijder
In mijn weinig vrije tijd die ik had was ik ook nog bassist bij een rockband en hebben we 5 platen uitgebracht die geproduceerd werden door The Pebbles. Ook was ik een fervent motorrijder, maar straks daar meer over.
Top in de pers
In België had ik dus eigenlijk al een tijdje de top bereikt en alles al gezien in de kapsalon sector. Ik had de grootste partnership met Schwarzkopf in België. Voortdurend gevraagd door top journalisten voor de beste magazines en TV zenders. Ook in het buitenland was ik zeer actief bezig en werd overal uitgenodigd voor demonstratieshows. Meermaals stond Ik op de voorpagina van internationale tijdschriften. Ik reisde dus heel Europa rond.
Opties in het buitenland
Ik had indertijd heel wat connecties opgebouwd in het buitenland van van Tokyo tot Bangkok en van Zuid-Afrika tot Amerika. Tal van diverse opties om verder aan de slag te gaan in de kapsalon wereld.
Een Mexicaan die een mega groot kapsalon runde in Texas in de US wou mij absoluut in zijn team.
In Praag kon ik een hele grote kappersacademie overnemen, maar dat was net in de overgang naar het communisme.
Zuid-Afrika Johannesburg, daar kon ik hoofd worden van een top kapsalon. Ik had er indertijd al 4 tournees gedaan en iedereen was daar gek van mijn kapperstechnieken.
En dan helemaal iets anders, ik had ook een optie om te investeren in toerisme in Fethiye Turkije met 8 appartementen plus zwembad, maar eerlijk gezegd was ik wat bang van de islam wereld.
Andalucia
Als motorrijder kwam ik ook in heel veel landen in Europa, onder andere veel toertochten gedaan in Andalucia. Ik was eventueel van plan om in het motorrijden een nieuwe business te beginnen in het buitenland. Een hele ommezwaai uiteindelijk, maar ik had alles wat maar kon al bereikt in de kapperswereld.
Málaga
Uiteindelijk belandde ik in Málaga. Op dat moment was ik verhuisd naar Spanje met mijn dochtertje Lara, die toen 8 maand was. Ook mijn zoon is mee verhuisd en had toen een kindje van 9 maand.
Easyriders
Ik was in die tijd sterk verbonden met Easyriders, een heel bekend Amerikaans magazine voor motorrijders. Easyriders is zoals een man en vrouw met Harley Davidson. Het is meer dan een magazine, het is een unieke levensstijl, veel merchandising, … Ik kreeg de opportuniteit om een eerste Easyriders café te openen met een tattoo shop en Easyriders merchandising shop. Ik zocht een pand aan de Costa del Sol en vond een lokaal in de haven van Benalmadena. Het contract was getekend en voorschot betaald maar op een bepaald moment is de deal dan toch niet doorgegaan.
TexMex restaurant Benalmadena
Dan maar een andere business opstarten in Benalmadena. Ik startte met de opening van het eerste TexMex restaurant aan de Costa Del Sol in juli 1995.
Cafe Calle Bruselas in stad Málaga
In die periode kwam ik met een Spaanse vriendin ook veel in de stad Málaga. We passeerden soms aan de Plaza de la Merced en zag opeens een pand te huur. Ik zag veel potentieel aan het plein waar toen nog veel verkeer was en parkingplaatsen. Terwijl er amper maar 3 cafés waren en 1 restaurant (Cortijo de Pepe) in de omgeving wou ik een uniek café openen. In 4 maanden tijd verbouwden we het pand tot Calle Bruselas. Een grote uitdaging, want er was geen elektriciteit of water voorzieningen.
De opening van mijn 2de horecazaak was op 25 oktober 1995. Velen vonden het een stap in het onbekende en een zot idee. De honderden brieven van verontwaardiging stroomden binnen uit mijn vrienden- en businesskring met de vraag waarom ik in hemelsnaam de kapperswereld vaarwel had gezegd om dit te gaan doen?
Calle Bruselas café was binnen ingericht als een echte straat in Brussel en was de eerste bruine gedecoreerde bar in stad Málaga. Uniek was ook in 1996 als eerste café voorzien was van Internet. Een pionier in cyber café want Calle Bruselas was het 2de café in Spanje met Internet connectie. Daar was ik wel trots op natuurlijk. Buiten hadden we slechts 1 rij stoelen als terras. De baan en parking lag net voor het café indertijd.
Eerste techno club Benalmadena
Mijn 3de horecazaak richtte ik op in 1996. Café Teatro Central, de eerste techno club in de haven van Benalmadena. Heel speciale decoratie en top muziek maakten deze dancing tot een topzaak.
Kapsalon en cafe in La Malagueta
In La Malagueta opende ik nog een vierde zaak op in 1997: Marcelo Cafe Coiffe. Een groot kapsalon met daarachter een groot café teatro met live optredens en disco. Inderdaad, toch weer in de kapsalon business. De club was uniek op vlak van decoratie. We hadden ook licentie om open te zijn tot 7h30 ’s morgens en er waren ook live optredens. Al heel vlug was er zogezegd wat lawaaioverlast en werd het moeilijk voor verdere uitbating. Dan kwam er een mooi bod van El Corte Ingles op dat pand en dat bod kon ik moeilijk weigeren.
Kroeg in Torremolinos
Een laatste business project was in de gay zone van Torremolinos. Ik opende daar mijn 5de horecazaak, genaamd Congo. Uiteindelijk is die kroeg overgenomen op termijn door Turken die er een pitta zaak zijn begonnen.
Daarna ben ik blijven focussen op Calle Bruselas op de Plaza de la Merced. Een paar jaar terug heb ik het café overgelaten.
2. Welke business doe je in Málaga ?
Hostal Bruselas
Op dit moment ben ik nog actief bezig met de hulp van mijn dochter in Hostal Bruselas in de wijk Lagunillas achter de Plaza de la Merced.
Lara
Lara was 21 jaar als we Hostal Bruselas zijn begonnen. Op deze jonge leeftijd bezit ze al het ondernemerschap van haar vader. Lara is zeer ondernemend, spreekt 5 talen en is zeer gastvrij en altijd heel vriendelijk en opgewekt. Een ideale gastvrouw dus voor Hostal Bruselas die beschikt over 7 kamers met elk een eigen badkamer.
Lagunillas
Vroeger was de Lagunillas wijk achter de Plaza de la Merced gekend voor heel wat criminaliteit, drugs, armoede, … De laatste jaren is de Lagunillas wijk aan een echte heropstanding bezig. Onder andere door de wijk op te vrolijken met street art, een initiatief van graffiti kunstenaar Doger.
3. Wat vind je beter aan wonen in omgeving Málaga in vergelijking met België en wat mis je ?
Gastronomie
Ik mis soms wel eens de typische Belgische gerechten zoals stoemp met worst, mosselen met frieten, … De gastronomie hier in Spanje kan je sowieso niet vergelijken met deze in België.
Spaanse eetcultuur
Maar de eetcultuur in Spanje kan ik wel erg appreciëren. Het eten delen met het gezelschap aan tafel is in vele opzichten echt wel leuk. Het stimuleert het sociale aspect en dat vind ik belangrijk. En je kan ook van heel veel proeven in kleine porties. Ik ben al meer dan 25 jaar weg uit België, dan mis je bijna niks meer.
4. Welke hotspots of bezienswaardigheden behoren tot jouw favorieten en waarom ?
Ik heb gedurende 25 jaar uiteraard heel veel zien veranderen in stad Málaga. In de jaren negentig was het gewoon een havenstad met weinig of geen toerisme.
Pablo Picasso
Alles is eigenlijk begonnen met de opstart van alles die met Pablo Picasso heeft te maken. Dit alles lag aan de basis van wat er nu allemaal voor het toerisme is gebeurd.
Musea
Ook het oude centrum verkeersvrij maken was één van de grote stappen voor het toerisme. Vroeger waren er slechts 1 of 2 musea en nu zijn er meer dan 10 musea die de moeite zijn. En cultuur kan ook worden beleefd van buiten uit als je geen interesse hebt in musea of kerken om te bezoeken.
Authentieke sfeer
De kleine straatjes en de verschillende wijken ontdekken is ook zo typisch aan de stad Málaga. Je proeft de authentieke sfeer nog van de stad, de unieke levenscultuur van de Malagueños.
Persoonlijk ga ik ook heel graag op stap in de Montes de Málaga.
5. Naar welke tapasbars ga je het meest?
Ik hou nog altijd veel van de echte traditionele tapas zoals boquerones, albondigas, estofadas, … Zonder namen te noemen, je vindt er voldoende in de stad Málaga. Tevens ook heel veel culinaire restaurants met goeie service en goeie producten. De laatste tijd ook veel restaurants die nu de manier van presenteren creatief aanpakken en bovendien heel betaalbaar.
El Palo
Ik ben enorm te vinden voor de traditionele chiringuitos in El Palo, het vissersdorpje net buiten de stad Málaga. De bekende “espetos de sardinas” vind ik altijd overheerlijk daar.
Montes de Málaga
Wat ik ook frequent doe is in een traditionele “venta” gaan eten (lomo, spiegelei, chorizo, …) aan de voet van de Montes de Málaga.
Bedankt Dirk
Bedankt Dirk voor dit zeer openhartig gesprek en een onwaarschijnlijk boeiend verhaal in de kapsalon wereld en de horeca wereld in Málaga. Hasta luego,
Boek uw verblijf in Hostal Bruselas
